Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Εις διπλούν

Ως... να επιστρέψω!


Ώπα! Πέτυχα την Πέρσα να μιλάει για το βιβλίο της Ελένης!

"ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ", ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Για να δούμε τι λέει!

Τα λέω, αλλού...

Τα λέω ΕΚΕΙ! Να μην επαναλαμβάνομαι! Ξημέρωσε!
Μόλις λάλησε κι ένα κοκόρι! Πέρασε κι ένα μηχανάκι με τέρμα τα γκάζια! Γαυγίζει κι ένα σκυλί, κι απαντάει ένα άλλο!
Τι λένε πρωί πρωί;

Υγ. Εγώ και ν' ανακαινήσω ένα παλιό blog; Δεν ξανάγινε!Πόσο πολύ μπορεί να άλλαξα;

Πάω καλά, γιατρέ μου; Μήπως μου έπεσαν βαριά τα πενήντα;

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΗΛΙΟΣ ΘΕΟΣ!



Και... ΗΛΙΟΣ! Παντού και πάντα ΗΛΙΟΣ!Κρύβεται πολλές φορές... μα πάλι βγαίνει!

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Όπως κι ο ΘΕΟΣ!Δεν φαίνεται πάντα, μα υπάρχει!

ΖΑΓΟΡΑ - ΧΑΝΙΑ - ΒΟΛΟΣ








Τα "λέει" τόσο ωραία ο Βασίλης Σκουλάς!

Η άκρη της ζωής

Το πουλί μου... ήταν εκεί. Με Καλημέρησε, με ξεπροβόδησε...

Η καμπάνα της Σωτήρας "φώναζε" πως μια ΖΩΗ, Έφυγε...

Η Ζωή όμως (το πουλί, έτσι το βάφτησα) με το κελάηδισμά της... επέμενε να μου τραγουδά.



Πρέπει κάτι να εννοούσε...
Η ζωή είναι παντού! Ακόμα και στον θάνατο! Αυτή είναι η άκρη του...

Ο τόπος που μεγάλωσα

Πριν φύγω, Δευτέρα πρωί



Ο τόπος που μεγάλωσα, η Ζαγορά!Πόση αγάπη! Πόσο την έχω στερηθεί;

ΓΙΑΤΙ;

Πήγα εκεί, για να πάρω δυνάμεις. Πήγα εκεί, πριν πάω κάπου αλλού. Δεν πήγα στην μάννα. Πρώτη φορά. Δεν είχα κότσια. Ούτε πόδια. Άλλωστε, ήταν εκεί! Παντού, παρούσα!

Ίσως έγινε το θαύμα, πάλι και δεν πάω αλλού!
Θα δείξει! Χαίρομαι πάντως που πήγα! Δυνάμωσε το μέσα μου. Όσο για το έξω μου, θα το επισκευάσω κι αυτό!Σιγά σιγά!

Της μελαγχολίας, αλλά και της ελπίδας μαζί!

Έμεινα και την Κυριακή και το βράδυ. Δεν είχα τελειώσει με το κλάδεμα, κι ακόμα, έχω αφήσει κι άλλα. Δεν τελειώνουν οι δουλειές σε 40 ώρες!

Έκοβα τις ορτανσίες μου που δεν τις χάρηκα φέτος και με πονούσε η ψυχή. Μήπως, τι χάρηκα απ' αυτό το σπίτι; Δεν πρόλαβα. Τα έφερε η ζωή πολύ αλλιώς, απ' ότι ονειρευόμουνα. Ωστόσο, ακόμα ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον κι ας είναι στη ζωή μας, όλα πια, αβέβαια!



Μελαγχόλησα. Επόμενο ήταν. Τις μάζεψα όλες μεσ' το σπίτι και μεσάνυχτα τις έκανα ματσάκια. Αυτές για το μαγαζί, αυτές για τις φίλες μου.

Αργότερα, πολύ αργότερα, πέταξε η σφίγκα. Ήταν πάνω στις ορτανσίες μου, φαίνεται. Ότι γλύτωσα στην αυλή, με βρήκε στο κρεβάτι.
Αναποδιά!
Στο Νοσοκομείο κατέληξα, μα τώρα που αναρρώνω, σκέφτομαι πως αυτό το εμπόδιο... μάλλον ήταν για καλό μου...
Ναι! Αυτό δείχνουν "τα σημάδια"!

Παροιμίες που δένουν με το θέμα:
Ότι φοβάσαι, δεν το γλυτώνεις!
Κάθε εμπόδιο για καλό!

Το πουλί της ζωής...



Κλάδευα με τις ώρες. Ζούγκλα η αυλή μου.Θυμήθηκα την εποχή που τα φύτευα... Πόσα δεν σκέφτηκα! Τ' αγκάθια με πόναγαν, με μάτωναν, μα εγώ συνέχιζα. Να προλάβω. Πριν νυχτώσει. Ένας αγαπημένος δίσκος του Μητροπάνου έπαιζε, όταν τελείωνε και το καταλάβαινα, γιατί το μυαλό πετούσε, πήγαινα και τον ξαναέβαζα απ' την αρχή, μέχρι που "είδα" κι άκουσα το επίμονο κελάηδισμα αυτού του πουλιού. Είχε κάνει στέκι την αυλή μου, πετούσε γύρω μου, του έριχνα ψίχες, ερχόταν δίπλα μου, κοντά μου, μα μόλις έβλεπε την μηχανή, τσουπ, μου το' σκαγε! Το πρόλαβα όμως κάποιες στιγμές και το "κράτησα".
Μπορεί να είναι ακόμα εκεί. Και να δίνει ζωή στην αυλή μου! Ποιος να ξέρει; Ελπίζω να με περιμένει την Κυριακή!

Πώς το λένε; Δεν ξέρω! Να το βαφτήσω τώρα;ΖΩΗ, θα το έλεγα, γιατί μου έδωσε μηνύματα ζωής, κι ας μου είπε κι άλλα φεύγοντας... Όλα της ζωής, είναι...

Κοιτάξ' τε πως επέρασα... ΖΑΓΟΡΑ

τσ' αυλές του Παραδείσου, με Βασίλη Σκουλά!
Τα λέει όλα!
Και το πουλί! Και ο μάραθος... και οι ορτανσίες...
Μόνο η σφίγκα λείπει! Αυτή άφησε καλά σημάδια!



Έρχονται και τα υπόλοιπα...(ώρα 3:45)