Φίλος κι αδερφός

Έχω έναν φίλο καρδιάς, ίσως, αν υπήρξαν άλλες ζωές, να ήταν και πραγματικός αδερφός, το όνομά του Γιάννης Τσίγκρας, τον αγαπώ, τον νοιάζομαι κι αυτόν και την οικογένειά του, πολύ, είναι χαρά μου η ευτυχία τους, δε θα πω περισσότερα.

Τον θαυμάζω αφάνταστα, μ' αρέσει η καθαρή ματιά του, με συγκίνησε πολύ που "είδε" ποιητικά,
 ακόμα και εμένα "καθαρή", Αγιοστέφανο σε λάθος άνθρωπο, μα το "κρατάω", γιατί μου το αφιέρωσε...

Ξέρω ότι είναι "βαρύ".
Εδώ θα έπρεπε να κολλήσει ο μπλόγγερ, αλλά ... συνεχίζει να μου δείχνει λευκές γραμμές, καθαρές, ώστε να χωρέσει ένα ποίημα ψυχής!

http://giannistsigkras2012.blogspot.gr/2013/10/blog-post_24.html

Πέμπτη, 24 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΤΗΣ ΒΙΩΜΑ

Η Αγάπη δεν ακούγεται σαν το τζιτζίκι

Στον κλωβό δυο ενωμένων παιδικών χεριών
Καταργεί πολύχρωμες παντιέρες
Και θριαβικά του θανάτου εμβατήρια
Αψίδες δεν ανυψώνει
Τείνει προς το σημείο
Μηδέν
Του λόγου
Κι έξαφνα
Ως πράξη
Γιγαντώνεται
Η Αγάπη ανάβει ένα φως
Στο σκοτάδι της ψυχής
Όπου νυχτεριδόμορφοι πετούνε δαίμονες
Υπάρχει ξένη προς
Το
Ίδιον
Βλέπει τον Άλλο
Κι όχι τους καθρέφτες

Την έμπονη προτείνει προσευχή:
Πέρα απ' την κούφη αγαπολογία
Να μας δοθεί να φτάσουμε
Στο καθαρό της
Βίωμα

(Στην Κατερίνα Δε. Στα. Πα.)