Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

...ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ. :: Κάθε Παρασκευή...

"Χάσαμε τον νόημα κρατήσαμε τις λέξεις. Μιλάμε, αλλά δεν επικοινωνούμε."


(Με εκφράζει επικίνδυνα ο Βασίλης και δε ξέρω τι θα γίνει! Δεν προλαβαίνω και να τον αντιγράφω!)
  • Αρέσει στον Βασίλης Μόσχης.
  • Βασίλης Μόσχης Κατερίνα μου, το παραπάνω είναι από τη στήλη του γιου μου, δεν είναι δικό μου!
  • Κατερίνα Δεστάπα Ακόμα καλύτερα! Μ΄εκφράζουν δυο! Και πατέρας και γιος! Είναι εδώ να τον κάνω φίλο; Να τον χαίρεσαι! Εμ! Ποιον θα έμοιαζε; Στο ψαχνό τα λόγια του!
  • ..ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ.

    2014-03-14 16:01
      Γεμίσαμε σ’ αυτόν τον κόσμο και δεν χωράμε πια ! Γεμίσαμε «αγωνιστές» της μικρής πουτίγκας, γιατί η μεγάλη είναι για τον λαό. Γεμίσαμε «καλλιτέχνες» που δεν γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει κανείς να καλλιτεχνεί. Εμφανίστηκαν ξαφνικά αγάπες που εύκολα πήρε ο πρώτος άνεμος και δεν άφησαν τίποτα. Γιατί όπως και να το κάνεις, τα λόγια είναι λόγια και μόνο λόγια θα παραμείνουν όσος καιρός και να περάσει. Μένουν μόνο αυτά που πονάνε.
      Στον δρόμο μας είναι πια οι βολεμένοι του έρωτα που δεν χάνουν ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τις «αμπελοφιλοσοφίες» τους. Τους βολεμένους ποτέ να μην τους ακούς. Σ’ αυτόν τον κόσμο αυτός που αξίζει να μιλάει αλλά ποτέ δεν μιλάει είναι εκείνος, ο ένας που μοιράστηκε κι έδωσε μα δεν πήρε. Η αγάπη δεν είναι δειλία. Σημασία έχει να ακούς εκείνον που πόνεσε αγαπώντας και δεν έπαιξε με τις λέξεις. Χάσαμε τον νόημα κρατήσαμε τις λέξεις. Μιλάμε, αλλά δεν επικοινωνούμε. Δεν υπάρχει ένα λεξικό που να μπορεί να μας βοηθήσει παραπάνω πέρα
     Γεμίσαμε «ευαίσθητες φύσεις» και «ποιητικές ψυχές» έτοιμες για πνευματική ζωή, έτοιμες για έργο ισάξιο μεγάλων ποιητών. Μα με μία ταμπέλα ποτέ κανείς δεν ήταν αληθινός. Αυτό μας λείπει. Η ειλικρίνεια, η αλήθεια ! Σε μία γνωριμία με έναν άνθρωπο ποιος ξεκινάει να λέει ποιος πραγματικά είναι. Όλοι δείχνουν ποιοι δεν είναι. Γεμίσαμε αθλητές που δεν χρειάζονται ντοπάρισμα αλλά τρέχουν πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο. Γεμίσαμε χλευάσματα και κοροϊδίες. Γεμίσαμε ανώτερους και ποτέ κατώτερους. Αγωνιστές του καναπέ και του ποπ – κορν. Ηθοποιούς και συγγραφείς με ειδικότητα στην άγνοια και την ανία.
      Αυτό το τέρας, το μαύρο με τα κόκκινα μάτια που στάζουν… Αυτός ο εγωισμός. Αυτός πονάει πιο πολύ απ’ όλα. Και τον εγωιστή και τους υπόλοιπους. Αυτός σαν τεράστια μηχανή καταστρέφει σχέσεις, φιλίες, αγάπες… Απ’ αυτό θα ‘πρεπε να ξεφύγουμε σαν άνθρωποι. Πρέπει να το δούμε σαν ειδική αποστολή εξολόθρευσης. Ή του εγωισμού, ή των ανθρώπων του. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει έτσι εύκολα… Δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα… Γιατί το τίποτα, τίποτα θα παραμένει όσος καιρός και να περάσει. Το θέμα είναι πως δεν πρέπει να επηρεάσει το «κάτι». Το χαμόγελο πρέπει να μείνει χαμόγελο, όποιος και να περάσει ότι και να αφήσει… 
  • πηγή Κάθε Παρασκευή Σταύρος Βασίλη Μόσχη

4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Να είσαι καλά, "παιδί μου"
και να τα γράφεις.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ πονάει, την παραβλέπουν και προχωρούν στο δικό τους μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ!

Μα, έτσι δεν ήταν ανέκαθεν ο κόσμος;
Ρώτα τον Πατέρα σου ή και την Μητέρα σου.
Οι γονείς έχουν πάντα μια απάντηση, κι ας μη την βλέπεις προσωρινά.
Είναι εκείνοι που πονεσαν πριν απο σένα!
Είναι θαυμάσιο να "βλέπεις" με ξεκάθαρο μάτι.
Τουλάχιστον να προχωράς, με το κεφάλι ψηλά
και τη καρδιά όσο γίνεται προστατευμένη.
Ο κόσμος, ΔΕΝ βλέπει, ΔΕΝ ακούει!
Εσύ πρέπει.
Για σένα
και για τους άλλους που θέλεις -δεν γίνεται διαφορετικά-
να σε ακούν.
Να είσαι καλά, νεαρέ Ελληνα!
Υιώτα
"αστοριανή", ΝΥ

Κατερίνα μου,Παρακαλώ,
στείλε αυτές μου τις σκέψεις στο νεαρό στοχαστή.
Μπορεί να τις ...ακούσει.

Άλλωστε, γι΄αυτό τις έβαλε, υποθέτω.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Μην ανησυχείς, Γιώτα μου! Θα τα αντιγράψω αμέσως στην σελίδα του!

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάρτηση, για το ενδιαφέρον σας, για τα καλά σας λόγια!
Βασίλης

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Βασίλη, τι χαρά να σε βλέπω στο μπλογκ μου! Τιμή μου!
Να χαίρεσαι τον γιόκα σου και Καλή Επιτυχία στα όνειρα και των δυο σας!